S'istòria de Alessandro, unu piciocu chi bisat de fàbricai calencuna cosa

(In Tempus de crisi) – Casteddu, 25 de su mesi de arbili – Classi 1982, Alessandro at iscerau comenti caminu de istùdiu: leis. At fatu difatis sa Facoldadi de Giurisprudéntzia. S'amori po sa professioni forensi ddu at ereditau, candu furiat pitiu, de una personi chi tenit in su coru. Sa laurea pigada, si narat su piciocu de Casteddu: "m'at betiu cosas medas, prusatotu m'at betiu esperéntzias mannas. Seu crésciu, seu diventau una personi manna, un'òmini fatu a petus de comenti furiu candu apu cumentzau su caminu de istùdius miu". "S'istùdiu - sighit - est sacrifitziu e ti format po is renùntzias chi ses costrintu a fai. I est apagnadori poita fait cresci s'abilesa chi tenis de cumprèndiri. T'atzargiat po s'esperéntzia, calencuna borta crueli puru, de su parri donau de chini t'esaminat". In pagus fueddus su caminu pigau at fatu Alessandro consciu de is calidadis chi tenit e prusatotu de is mangians chi si tragat. De unu parri pràtigu, imbecis, s'abogau est cumentzendi imoi sa professioni forensi, e tenit gaveta meda de fai, comenti si pretzisat issu etotu, tenit difatis ispesas e is guadàngius funt pagus medas. Alessandro, po imoi no bivit tambeni de su traballu suu "ma custu est scéti - si marcat - s'arrexoni po sighiri a insìstiri sèmpiri de prus". Arrexonendi de Sardigna, s'abogau casteddaiu, afirmat ca is problemas chi ferrint a is laureaus sardus funt medas. Sa situatzioni polìtica i econòmica posta mali, sa perreria de sa classi dirigenti, chi ghiat sa cosa pùblica po su torracontu personali, no pighendi in cunsidèriu ca oi o cras sa cosa pùblica spaciat imbecis de rèndiri e de si multiplicai. "Su politicu - si pretzisat - tenit su doveri morali de gestiri is cosas in s'interessu de totus". Una situatzioni chi premiat sa tramperia. Sighendi su fiu de s'arrexoni fatu de s'abogau casteddaiu, est prus fatzili negai calisisiat problema o arragu chi si ferrit e fai consideratzionis sbuidas chentza de fai propostas de bonu sensu. Unu laureau sardu benit fertu in prus de s'isulanidadi puru "po s'isulamentu, po custa bidea - s'acrarat - chi si benit fichia a conca a sa marolla, ca innoi no ddoi est nudda e ca si ndi depeus andai. Ma poita mi ndi depu andai? Est domu mia, ma poita no si ndi andant is àterus?""Genti - sighit - chi innoni no scit fai nudda de bonu, genti chi bolit scéti prus logu, liendiddu a is àterus. Poita no si ndi spesat chini benit innoi a arruinai sa terra impestendidda? Innoi abarrant scéti su territòriu e sa vida destruia de su traballu etotu, poita no abarrant miga innoi is guadàngius de is fainas economicas, no abarrant innoi is pagamentas, innoi abarrat scéti s'impestadura, biu puru s'auséntzia de bonìficas. Agoa fatu totu su chi depiant fai, fortzis puru pighendi dinai pùblicu, a si biri cun saludi, serrant". Est custu s'arregalu, chi a cantu narat Alessandro, lassant a unu laureau de Sardigna. "Un'àteru pagu - afirmat - i est su laureau chi depit pagai po podi traballai, poita si depit annestrai tambeni. Ddoi at unu problemeddu scéti: s'amaistramentu no ispaciat mai, bastat a castiai comenti de pagu puru s'est isboddiada sa chistioni de is annestrus cun voucher... E aici unu sighit a s'amaistrai e s'agatat totu sa vida chentza de paga, o cun d-una paga bàscia meda". "Su chi fait mali - sighit- est ca custu istrobu benit redùsiu a su minimu, comenti si s'iat a bolli una cosa chi no si miniscit o chi no si tocat. Candu imbecis is batallas de is giòvanus - giòvanus de 40 annus perou - funt fatas simplementi po tenni unu traballu, unu traballu pagau". Su bisu de s'abogau po su tempus benidori suu, est su de fàbricai calencuna cosa.

Progetu realizadu cun sa partetzipatzione de sa Regione Autònoma de Sardigna – L.R 26/97 subra sa limba e sa cultura sarda