Álvaro Mutis: Unu bellu Mòrriri. Torrau a prentai po is Editzionis Einaudi
Image
Álvaro Mutis
In su 1989 sa primu editzioni
Unu bellu Mòrriri
Torrau a prentai po is: Editzionis Einaudi,
Cannaca po is busciacas, 1992 e 1997, Turinu.
Maqroll, su Gabbieri, arremonat: pàgini 131.
M’amentu sa borta chi femu stètiu cassau, me in is bixinaus de Kabul, de una truma de sa pulima afugana. Iant abetiau po bòlliri biri su bàrriu de is duus gamellus abramius chi issu portàt fintzas a Peshawar, cun cillonis de bèndiri a is turistas. Iat amostau s’arricia de sa mercantzia e s’arrelativa licèntzia de cumèrciu. Ma unu sergenti cun is mustatzus niedhus, a furriotus e cìrdinus, abetiàt de bòlliri pònniri sa manu intramesu de sa sedha e su batili chi amparàt is pegus. Iat agatau in totu is duus gamellus bèrtulas de pedhi de craba prenas de perdas pretziadas nimancu trabballadas.Po duas cidas fiat abarrau incotiu in presoni de una bidha de làcana, abetendi is detzidimentus de is otoridadis de Kabul. No si dhu portànt che presoneri e andàt a papai, medas bortas, a domu de is bardianeris. Fuant personis de un’artividadi naturalli amesturada cun duna stima e spontanidadi e unu sentidu de uspidàgiu diaderus mannu.
Ingudheni iat ascurtau is prus mellus e de no si porri scarèsciri istòrias de is atòbius de is caravazas cun is sbandius muntanninus chi ndi calànt de apitzus de is montis niaus po spartzinai su tiarrori in is moris de is giaras de mesania.
Iat fintzas scìpiu de is bardanas de is frassu dervìscius, chi s’aprofitànt de is fèminas chi calànt a frùmini po s’àcua e dhas faiant dàbbilis cun longas fainas de amàntzia chi dhas lassànt unu pagu de mancu che amachiadas.
Custa permanèntzia in duna presoni de s’Afuganistan, dh’iat permìtiu de s’acostumai cun dunu de is pòpulus prus arestis e amàbbilis de sa terra.
Is otoridadis dh’iant pregontau su pagamentu de is stangus po tramudai foras de sa natzioni is perdas pretziadas e dei is mandiaris papaus in s’interis de sa presonia.
Cun dunu bàsidu tzacarrosu a cadeuna trempa, is cumpàngius cosa sua e sa bardiania si fent disispidaus de issu cun meda e bona sintzillidadi, chi iat tentu su sentidu de èssiri lassendi sa natzioni innui iat a pòtziu pònniri s’acabbu a sa vida de tramuda de issu e bìviri in mesu de chini intendiat, diaderus, che fradis, bividoris de unu mundu chi arremonada medas bortas che una stibba chi iat pèrdiu sa speràntzia de atobiai. Fiat innia, e issu dhu lassàt po sèmpiri.
Po ndi sciri de prus apitzus de Àlvaro Mutis cracai innoi e brintai in sa poisia de cust’òmini mannu: http://antiwarsongs.org/canzone.php?id=3457&lang=it
In su 1989 sa primu editzioni
Unu bellu Mòrriri
Torrau a prentai po is: Editzionis Einaudi,
Cannaca po is busciacas, 1992 e 1997, Turinu.
Maqroll, su Gabbieri, arremonat: pàgini 131.
M’amentu sa borta chi femu stètiu cassau, me in is bixinaus de Kabul, de una truma de sa pulima afugana. Iant abetiau po bòlliri biri su bàrriu de is duus gamellus abramius chi issu portàt fintzas a Peshawar, cun cillonis de bèndiri a is turistas. Iat amostau s’arricia de sa mercantzia e s’arrelativa licèntzia de cumèrciu. Ma unu sergenti cun is mustatzus niedhus, a furriotus e cìrdinus, abetiàt de bòlliri pònniri sa manu intramesu de sa sedha e su batili chi amparàt is pegus. Iat agatau in totu is duus gamellus bèrtulas de pedhi de craba prenas de perdas pretziadas nimancu trabballadas.Po duas cidas fiat abarrau incotiu in presoni de una bidha de làcana, abetendi is detzidimentus de is otoridadis de Kabul. No si dhu portànt che presoneri e andàt a papai, medas bortas, a domu de is bardianeris. Fuant personis de un’artividadi naturalli amesturada cun duna stima e spontanidadi e unu sentidu de uspidàgiu diaderus mannu.
Ingudheni iat ascurtau is prus mellus e de no si porri scarèsciri istòrias de is atòbius de is caravazas cun is sbandius muntanninus chi ndi calànt de apitzus de is montis niaus po spartzinai su tiarrori in is moris de is giaras de mesania.
Iat fintzas scìpiu de is bardanas de is frassu dervìscius, chi s’aprofitànt de is fèminas chi calànt a frùmini po s’àcua e dhas faiant dàbbilis cun longas fainas de amàntzia chi dhas lassànt unu pagu de mancu che amachiadas.
Custa permanèntzia in duna presoni de s’Afuganistan, dh’iat permìtiu de s’acostumai cun dunu de is pòpulus prus arestis e amàbbilis de sa terra.
Is otoridadis dh’iant pregontau su pagamentu de is stangus po tramudai foras de sa natzioni is perdas pretziadas e dei is mandiaris papaus in s’interis de sa presonia.
Cun dunu bàsidu tzacarrosu a cadeuna trempa, is cumpàngius cosa sua e sa bardiania si fent disispidaus de issu cun meda e bona sintzillidadi, chi iat tentu su sentidu de èssiri lassendi sa natzioni innui iat a pòtziu pònniri s’acabbu a sa vida de tramuda de issu e bìviri in mesu de chini intendiat, diaderus, che fradis, bividoris de unu mundu chi arremonada medas bortas che una stibba chi iat pèrdiu sa speràntzia de atobiai. Fiat innia, e issu dhu lassàt po sèmpiri.
Po ndi sciri de prus apitzus de Àlvaro Mutis cracai innoi e brintai in sa poisia de cust’òmini mannu: http://antiwarsongs.org/canzone.php?id=3457&lang=it
© RIPRODUZIONE RISERVATA