Sos giornales de oe #40

Pagas dies a como amus serradu sa mirada a sos giornales faeddende de sa narratzione fartosa fraigada a inghìriu de sa possibilidade de àere in Sardigna s’Einstein telescope. In sìntesì: sa narratzione de una Sardigna muda e bòida. Amus faeddadu de una derrota possìbile gasi comente est acontèssidu pro Cagliari e Nuoro capitale cada borta de carchi cosa. E amus faeddadu de comente custa derrota diat pòdere atzellerare protzessos giai connotos de colonizatzione energètica, militare e industriale. Ca tantu la connoschimus sa tendèntzia. Che a sa chi nos contat oe L’Unione sarda, cun su Sulcis chi at a pòdere èssere interessadu da «su prus mannu tzentru otzidentale de resùgios de baterias». Duncas, sena nos ismentigare de sa possibilidade de sos resùgios atòmicos, acò·los sos de su lìtiu, cun unu progetu lòmpidu a sa Regione. Sa noa est in cue e, chi si fatzat o mancu, est cosa chi nos dat idea de unas cantas punnas. No at a mancare chie at a faeddare de custos resùgios comente un’oportunidade. In su mentres b’at una Sardigna chi morit in galera. Su contu nos lu dat La Nuova Sardegna, cun unu presoneri in Uta chi – suferente de conca – at disinnadu de s rèndere cun su fogu. In intro sos faeddos de sa garante de sas persones privadas de sa libertade issoro Irene Testa: «Sas presones non devent èssere sos manicòmios noos pro nche cuare su disàgiu». Ma tantu b’at chie narat chi custos cristianos sunt resùgios.