Oto de martzu cun Clara, Rosa e Alexandra. Sa rivolutzione est fèmina

Aprofundimentu de su mèrcuris - Su 1917 in Rùssia, sa die de oe ruiat in freàrgiu. Su 27 fiat, cunforma a su calendàriu giulianu. Sas fèminas de Pedrugradu, chi tando fiat sa capitale de s’imperu zarista, ghieint una grandu manifestatzione pro sos concruos de sa gherra. Pane, paghe e libertade. Custu fiat su chi cheriant, narende·lu a boghes, sas operajas in isciòperu conca a sa Prospetiva Nesky.

Sos cosacos, imbiados dae su zar pro nch’ispèrdere sa manifestatzione, nudda podeint dende gasi impèllida a àteras manifestatziones e isciòperos chi cajoneint sa fine de su zarismu. Fiat sa rivolutzione de freàrgiu. Una rivolutzione fèmina. Una festa ruja, a su puntu chi in sa segunda cunferèntzia de sas fèminas comunistas, su 1921, disinneit chi s’8 de martzu deviat èssere sa Die internatzionale de sa fèmina traballadora.

Ma sa rivolutzione fiat fèmina finamentas in santugaine cando, binchende, cun sa cummissària de sos Servìtzios sotziales Alexandra Kollontaj (sa prima ministra in s’istòria), apronteit normas noas pro agualare sas cunditziones e sos diritos de sos tzitadinos russos e de sas àteras natzionalidades de s’ex imperu.

A pustis de sa rivolutzione su guvernu nou introdueit su matrimòniu tzivile, su còdighe nou de sa famìlia cun sos matessi diritos pro sos còjubes, s’agualidade intre fìgios legìtimos o mancu, su divòrtziu, s’assistèntzia pro sas prìngias, sas partòrgias e pro sas mamas cun clìnicas, ambulatòrios, consurtòrios e asilos pro sos crios.

Est mèritu de fèminas comente Clara Zetkin, Rosa Luxemburg, Alexandra Kollontaj su de nch’àere barigadu su feminismu burghesu sufragetista conca a sa liberatzione totale de sa fèmina comente parte de sa liberatzione totale de s’umanidade. Su caminu est galu longu e sa netzessidade de un’agenda sotzialista est sa prus urgèntzia manna pro chi sa fèmina non siat una cuota rosa ebbia ma sa protagonista de unu tempus nou a beru.